Onaylanma gereksinimi

İnsanlar onaylanmaya o kadar çok ihtiyaç duyarlar ki onları dinleyen, anlamaya çalışan insanlara sürekli yakın durmak ve ilgilerine mazhar olmak isterler. Onaylanma ihtiyacını yeteri kadar karşılayamayan insanlar ise mutsuzdur. 

Toplum içerisinde çok az bir insan grubu onaylanmaya ihtiyaç duymaz. Diğer insanların kendilerini sevip sevmediklerine, onların ne yaptıklarına ya da neye ihtiyaçları olduğuna bakmadan kendi dünyalarında yaşarlar. Bu gruptaki insanlar, kaliteli bir yalnızlık yaşayabiliyorlarsa, hayatlarının akışında bir sorunla karşılaşmayacaklardır. Bu insanların çok azı da diğer insanların sevgisine hiç ihtiyaç duymayabilirler.

Onaylanma ihtiyacının en önemli olduğu dönem çocukluk dönemidir. Çocuklar, anne ve babalarından yoğun bir şekilde onaylanma ihtiyacı duyarlar. Eğer bu ihtiyaçları karşılanmazsa da derin bir değersizlik duygusu yaşarlar. Onaylanmayan ve aynı zamanda aileleri tarafından yoğun eleştirilen çocuklar; özgüven kazanamazlar, kendilerini savunamazlar ve yoğun bir sevgi açlığı yaşarlar.

Bir danışanımın sürekli olarak kendini diğer insanlara beğendirmeye çalışması, her başarılı davranışından sonra ailesinden onay almaya çalışması bu durumun güzel bir örneğidir. Özellikle evliliklerde pek çok bireyin anne baba onayına ihtiyaç duyması ve mutlu olabilmelerinin tek koşulu olarak ailesel onay aramasının altında da böyle bir eksiklik duygusu yatmaktadır.

Pek çok yetişkinin sendikaya, tarikata, cemaate, siyasi partiye ya da herhangi bir toplumsal gruba girme çabasının altında da çoğu zaman onaylanma ihtiyacı yatmaktadır.

Bazı evliliklerdeki sürekli ilgi peşindeki erkeklerin psikolojik formülasyonunda da böyle bir eksiklik yatmaktadır. Bu erkekler, annesinden alamadığı onaylanma ihtiyacını eşinden almaya çalışırlar. Eşinin sözünden hiç çıkmayan erkekler bu duruma örnek olarak gösterilebilir.

Eğer insanlar mevcut durumlarını yaşam stili haline getirmişlerse onları çok da uyandırmamak lazım çünkü yerine koyacak bir şey bulamayabiliriz…