Gol ve 3 puana hasretlik çekiyordu Bursaspor. İlk devrenin son karşılaşması olan Karşıyaka maçında hevesleri kursağında kalmıştı Timsah’ın… Ama puan farkı 11 olduğu için pek ses çıkmadı. Yöneticilerin özellikle de Başkan Enes Çelik ise içine attıklarını pek tutamadı ve bir hışımla öfkesini teknik direktör Batalla ile yolların ayrıldığını duyurarak fitili ateşledi.

72 saatlik mini krizin ardından perde arkasında diyaloglar kuruldu arabulucular devreye girdi, futbolcular yapılan yanlış olduğunu kaydetti ve Batalla evine (!) döndü. Gerekli dersler çıkarılmış ve notlar alınmıştı. Taraftar ve camia bir kez daha kenetlendi, Düzce Cam Düzcespor karşısında şeytanın bacağının kırılması için uzlaşı sağlandı. Hatta iyi futbol sözü de verildi. Ancak evdeki hesap çarşıya uymadı. İyi futbol sözü de tutulamadı 3 puan da haneye yazdırılamadı.

Homurdanmalar yükselmedi ama kenar köşede Batalla’nın kredisinin azaldığı yorumları dillendirilmeye başlandı. Bu duygularla Tokat BelediyePlevnespor karşısına çıktı Timsah. Gaziosmanpaşa Stadyumu’nun zemini kötüydü, Bursasporlu futbolcular da bu kötülüğe uyum sağladı. Batalla da kadroda kısmi değişikliklere gitti. Elazığ karşısındaki kırmızı kartından sonra formayı unutan Eren Tunalı ‘kontenjan’la 11’e döndü. Musa da kart cezasını bitirip yeniden sahada yerini aldı. Muhammet Demir’in sakatlığı sonrası Mücahit de gol umudu olarak Tokat karşısında Batalla’nın forma şansı verdiği isimler arasında yer aldı. Furkan Özyapı da Hamza Gür gibi hamle oyuncusu oldu.

Deplasman takımı olarak ilk yarıda yeterli gol pozisyonlarını üretti Timsah. Ancak Bursaspor kalitesine yakışacak bitiricilikler gelmedi. Ne Musa, ne Sedat, ne de İlhan Depe fırsatları değerlendiremedi. Daha da kötüsü Bursaspor rakibine üstünlüğünü kabul ettiremedi. Oyunu domine edemedi, ağırlığı koyamadı.

Ahmet İlhan’ın da son andaki şutu kaleci Ebubekir’de kalırken, soyunma odasına gidildiğinde tabelada 0-0’lık eşitlik yazıyordu.

İkinci yarıya ise istekli başladı Timsah… Ahmet İlhan’ın güzel pasında ceza sahasına hareketlenen Mücahit, rakibine göre ağır kalınca mutlak gol pozisyonu da kaçmış oldu. Baskısını artıran Bursaspor biraz da olsa kendi gibi oynamaya başladı. En net gol pozisyonu ise 58’de gitti. Sedat’ın dar alanda müthiş çalımlarla ilerlemesinin ardından altıpasa çevirdiği topta oyuna Ahmet İlhan’ın yerine giren Bora ile İlhan Depe’nin arasından geçip gitti top. 59’da ise öldük öldük dirildik. Kadircan’ın ceza yayı üzerinden düzgün vuruşu az farkla auta giderken, büyük bir tehlikeyi de yaşamış olduk.

82’de ise Bursaspor 3 maçtır aradığı golü buldu. Ceza sahasına gelen ortada İlhan Depe altıpasa kafayla bırakırken, Furkan Özyapı da kafayla dokundu ve topu kalecinin yanından filelerle buluşturdu. ‘Artık nefes aldık bu iş biter’ dediğimiz anlarda 85’te Tahacan Velioğlu’nun büyük hatasında Deniz Pala net bir vuruşla beraberliği getirdi.

80 dakika havanda su döven takımlar kabak çiçeği gibi açıldı. Sedat Cengiz’in kullandığı kornerde 89’da Musa Çağıran boş durumda kafayı vurdu. Ve 2 maçlık sessizlik son buldu.

Oyun kötü, anlatıcı kötü ve zemin kötü. Ama 3 puan iyi… Hem de çok iyi…

Bundan sonra da yeter ki galibiyeti ‘Çağıran’ adamlar olsun, sonrası iyi…