Azerbaycan’da Bursa, Osmanlı’nın ilk başkenti olarak biliniyor; ancak sorduğumuz hiç kimse bu şehre ayak basmamış…

Bu basit gözlem bile turizm açısından ne kadar sorunlu bir durumda olduğumuzu ortaya koymuyor mu?

Bizim yarı nüfusumuza sahip Denizli yılda 2,5 milyon turist ağırlarken, bizim bu sayılarının yanından bile geçemiyor olmamız sorun değil mi?

****

Ancak Bursa Büyükşehir Belediye Başkanı Mustafa Bozbey döneminde bu kısır döngünün kırılacağına inanıyorum.

Nilüfer’de pek çok ilke imza atan Bozbey, tarihsel, kültürel mirasımızın görünür olmasını sağlayacak, otobüslere doluşup Eskişehir’e gidildiği gibi Bursa’ya da gelinecek.

****

Geçtiğimiz günlerde gerçekleştirilen Gastronomi Festivali bunun önemli ayaklarından biri olacak gibi görünüyor.

Çünkü Bursa’nın henüz ulusala, evrensele tanıtılmayan inanılmaz bir yemek kültürü var.

İnsanlar sadece yemek için bile bu şehre gelebilir. Gedelek turşusu eşliğinde pideli köfte yemeye, üstüne tatlı yerine tahinli pideyi almaya neden gelmesinler?

Düşünün Bursa’nın dünyada tanınan bir markası var, iskender kebap…

Bunun bile kaymağını başka kentler yemiyor mu?

TOPHANE KEBAPÇISI’NIN VAR OLMA ÖYKÜSÜ

Bugün size özel bir öykü anlatacağım.

Bursa’nın tarihi mekanlarının en önemlilerinin başında gelen Tophane’nin girişinde Tophane Kebapçısı var; onun sahibi Bahadır Tanrıverdi, Yalova-İstanbul yolundaki yeni yerini tanıtma amacıyla toplantı düzenlendi.

Samimi ve içten bir konuşma yaptı.

****

Bursa’nın önemli kuyumcularından biriymiş Tanrıverdi ailesi…

Yedi ayrı sektörde faaliyet gösteriyorlarmış… Tekstil dahil üretim yapıp büyük paralar kazanıyorlarmış…

O kadar ki Sancak Air helikopteri tutup çuvallarla para taşıyorlarmış bir kentten öteki kente…

2001 krizinde dövizle borçlu oldukları için batmışlar. Yiyecek ekmeğe muhtaç olmuşlar.

Bir süre işsiz dolaşmış Bahadır Tanrıverdi…

Sonra Tophane’deki tarihi bir konağı tutarak restorana dönüştürmüş…

Eski itibarından ve bir avuç kalan dostlarından yararlanarak kebapçı açmış…

Ustalar hazır, et hazır, borç alınan yoğurt hazır ama müşteri yok.

Bir gün geçmiş, iki gün geçmiş, gelen giden yok, dükkan sinek bile avlamıyor.

Üçüncü gün tarihi binanın balkonunda oturup kara kara düşünürken turist otobüsünü görmüş…

Koşmuş, kartlarını dağıtmış, gelsinler yemek yesinler diye…

Yıl 2007 filan…

19 liralık kebabı tatlısı dahil 13 liraya vermeyi önermiş…

Demişler ki sen turist rehberi ile konuş… Bulmuş konuşmuş ama ne dediğini tam anlayamamış…

Bu arada belirteyim Bahadır Tanrıverdi, Londra’da eğitim aldığı için dil de biliyor.

Neyse rehbere demiş ki kebap başına bir lira da sana vereyim.

İşte kaderinin döndüğü an o olmuş…

Turist rehberi, “Bursa’nın eski kebapçılarından biri, tarihi nitelikte, üstelik yarı fiyatına veriyor. Gelmek isteyen?”

Yaklaşık 40 kişi dükkana akın etmiş, masalar dolmuş…

Ustalar mutlu, gelenler daha ucuz yedikleri için mutlu, çalışanlar para alacakları için mutlu, patron mutlu…

Turist gelmeye başlayınca yerli müşteri de akın etmiş, demek burada güzel kebap yapılıyor diye düşünerek…

Bir batıştan çıkış hikayesidir bu aynı zamanda…

Şu anda beş şubeli bir kebapçı konumunda… Dördüncüsü İstanbul 4. Levent’te…

Yalova yolunda Mercedes’in yanındaki beşinci şube oluyor, çarşamba günü açılışı var.

Diyeceğim o ki 2007 yılında başladığı bu işte zirveye doğru yürüyor Bahadır Tanrıverdi.

Ömer Aydoğdu’nun organize ettiği basın bilgilendirme toplantısında çok hoş bir davranış sergiledi.

Eşi, aynı zamanda işletmenin beyni Bahar hanımı yanına alarak, ustalarla birlikte açıklamayı yaptı.

Sonra da 40 yılı dolduran, Bahadır Tanrıverdi’nin tanımıyla ’40 yıl ateşin başında bıçakla evine ekmek götüren, millete hizmet eden’  Nejdet Uncu, Nurettin Mumcuoğlu ile Rahmi Öztekin ustaya birer madalya taktı.

****

Bir hikayesi olmalı insanın, mekanın, başarının…

İşte o hikayeyi dinledik biz ve bu kent adına mutlu olduk.